Dit project slaat een brug tussen het onderzoek naar historische bronnen en de studie van de muzikale inhoud ervan. Dat gebeurt door expliciet te focussen op de visuele voorstelling van de muziek, de mensurale notatie van renaissancepolyfonie in het bijzonder. Inspiratie voor deze benadering is de recente semiotische opvatting dat de mogelijkheden en beperkingen van een notatiesysteem constitutief zijn voor het domein waarbinnen het wordt gebruikt. Voor de 15de- en 16de-eeuwse muzieknotatie wordt gezocht naar betekenisvolle interactie tussen visuele weergave en klinkende realiteit. Een eerste invalshoek creëert een conceptueel en terminologisch kader aan de hand van historische muziek-theoretische teksten over de status en de aard van de notatie. Op basis daarvan wordt vervolgens een geselecteerd corpus van muzikale bronnen (met name de Alamire-handschriften) geanalyseerd vanuit een notationeel perspectief, volgens een te ontwikkelen methode in functie van het materiaal dat steeds meer digitaal beschikbaar wordt. Ten derde evalueert het project de vertaalslag die plaatsvindt bij het omzetten van die originele bronnen naar de hedendaagse notatie. Daardoor heeft het project een directe impact op het musicologische onderzoek naar oude muziek. Verder verlenen de specifieke onderzoeksvragen ten aanzien van het muziek- en notatiebegrip in de renaissance het project een grote originaliteit.

FRIS Onderzoeksportaal