Het doel van dit doctoraatsproject is het in vraag stellen van de algemeen aanvaarde veronderstelling dat audio-analyse met een enkele microfoon niet kan steunen op spatiale of zogeheten golfgetal-domein gebaseerde signaalvoorstellingen. Het is gericht op het aantonen dat ruimtelijke audio-analyse met een enkele microfoon mogelijk is onder de veronderstellingen dat (1) de microfoon directioneel is, d.w.z., ruimtelijk selectief is, (2) de microfoon beweegbaar is, en (3) een tweede sensor in een andere modaliteit (bv. versnellingsmeter, camera) beschikbaar is om de oriëntatie van de microfoon af te leiden. Een innovatief signaalmodel voor een enkele bewegende microfoon in een galmende akoestische omgeving met meerdere geluidsbronnen wordt geïntroduceerd, waarop nieuwe signaalverwerkingsalgoritmen voor ruimtelijke audioanalyse zullen worden ontworpen. Het gedrag van deze algoritmen zal grondig worden geanalyseerd op basis van een theoretische analyse van de gemaakte veronderstellingen tijdens het algoritme-ontwerp en een experimentele validatie in zowel gesimuleerde als laboratoriumomgevingen. De validatie zal gefocust zijn op toepassingen voor smartphones en hoorapparaten, dewelke tijdens de implementatie van het project verder worden onderzocht in een actieve samenwerking met twee bedrijven.